Vogelbadjes
Ergens in 2020 hadden we vogelbadjes gezien op Pinterest, in de vorm van grote bladeren. Heel gaaf! Dat wilden wij ook maken, alleen hadden we geen idee welke bladeren er groot genoeg waren om een mal van te maken. Het idee bleef dus even op de stapel liggen.
Deze zomer waren we aan het werk in de moestuin. Een van onze bewoners riep de coördinator: “Kijk die rabarberbladeren! Die zijn hartstikke groot!”. Enthousiast werd er gereageerd: “Ja! Nu kunnen we die badjes gaan maken!”. Gelukkig hadden we nog beton liggen van een ander project en hadden we een grote rol met dik ijzerdraad dat we konden gebruiken als een soort bewapening. Let’s do it!
In een oude kinderzandbak, de schildpad, hadden we zand neergelegd. Een beetje in de vorm van een bult, want het moet natuurlijk diepte hebben, zo’n vogelbadje. Hierop hebben we het, kort afgesneden, rabarberblad neergelegd. Dat is wel even puzzelen, omdat zo’n blad licht is, glijdt het alle kanten op en vouwt het dubbel op manieren die je niet wil. Op het moment dat we het blad in de, voor ons idee, juiste positie hadden gelegd, zijn we beton erop gaan “kleien”. Het beton had een iets dikkere substantie, een soort koeienvlaai, omdat het moet blijven liggen. Een te waterige substantie zorgt dat het beton alle kanten op glijdt en dat helpt niet in vormbehoud. Met de eerste laag beton op het blad, hebben we stukjes staaldraad geknipt en deze in een passende vorm gebogen en op het blad gelegd. Dit voor extra versteviging. Vervolgens een tweede laag beton eroverheen om het staaldraad weer onzichtbaar te maken. Daarna was het afwachten. Spannend!
Een dag later hebben we het vogelbadje omgedraaid. Het bad was nog donker. Het moest nog verder drogen. Wel konden we het blad er alvast uit peuteren. Als een soort paleontoloog, met kwastjes en borsteltjes, hebben we het rabarberblad losgepeuterd uit het beton. Wat een geweldig resultaat! Maar… hoe gaan we hier nou meerdere badjes van maken? Hebben we toch iets van een mal nodig. Een van onze bewoners heeft op internet gezocht hoe je gemakkelijk en snel een mal kon maken. Doorzichtige siliconenkit, een bak water en zeep. Oké, op naar de winkel!
Toen alle benodigdheden in huis, of eigenlijk in het atelier, waren, zijn we begonnen met het maken van de mal. Toch altijd spannend om iets nieuws uit te proberen. We vulden een grote teil met water, deden daar de zeep in (tegen het plakken) en spoten daarna een tube siliconenkit er in leeg. Dan kneden tot de kit niet meer plakt en vervolgens de kit op het betonnen blad drukken. Ook dit hebben we weer een dagje laten drogen, want we wilden zeker weten dat het droog was.
Het moment is aangebroken: de mal lospeuteren van het beton! Heel voorzichtig, stukje voor stukje, peuterden wij de siliconen mal van het beton af. Spannend! We waren zo benieuwd naar het eindresultaat en wat was dat gaaf! Het is gewoon gelukt!! Gelijk maar een nieuw badje gemaakt, met de nieuwe mal!
Al snel kwam het idee om dan maar meerdere mallen te maken van verschillende formaten. Zodoende hebben we een groot en een klein rabarberblad gebruikt om een mal mee te maken. Later hebben we ook nog een mal gemaakt met een blad van de grote klis. Andere vorm, leuke afwisseling.
Nadat we een aantal badjes hadden gemaakt en een prijs hadden bepaald, hebben we de badjes op facebook en op marktplaats gezet en met succes!